Wieczór panieński to jeden z dni, których obawiałam się najbardziej. Z perspektywy czasu, kiedy ślub już lada dzień, zupełnie niesłusznie. Powodów do stresu jest znacznie więcej - nieodpowiedzialni znajomi i rodzina, którzy dają znać kilka dni wcześniej, że jednak ich nie będzie (z błahych powodów), szukanie fryzjerki w panice (czyli kategoria "sytuacje losowe"), usadzenie gości, którzy za sobą nie przepadają... Siedzę więc załamana z zapuchniętymi od płaczu oczami i przeglądam zdjęcia z wieczoru panieńskiego, powtarzając sobie w myślach "będzie dobrze".